Cyberveiligheid is voor een verregaand gedigitaliseerde samenleving als de onze een gemeenschappelijke noodzaak, vergelijkbaar met bijvoorbeeld klimaatbeleid. Overheden en private partijen moeten samenwerken om kernapplicaties en infrastructuur veilig te maken. In een tijdgewricht waarin het dreigingsbeeld flink complexer is geworden met naast spionagepraktijken en cybercriminaliteit ook een reële dreiging van interstatelijke aanvallen, is cybersecurity even ingewikkeld als urgent. Veel organisaties hebben hun eigen beveiliging redelijk op orde maar er is nauwelijks gemeenschappelijk beleid en deze versnippering bedreigt de veiligheid van het gehele ecosysteem.

Een migratie naar de publieke cloud kan de veiligheid wellicht flink verbeteren: de grote aanbieders van clouddiensten kunnen door schaal en expertise tenslotte een security-niveau bieden die voor afzonderlijke organisaties met lokale systemen niet haalbaar is.

Tegelijkertijd maakt de migratie naar de publieke cloud de zaken niet per se eenvoudiger. Belangrijke security aspecten als toegangscontrole, informatiebeveiliging, compliancy, centraal overzicht op bedreigingen en snel herstel vragen, in een landschap waar data en applicaties verspreid staan, een nieuwe security strategie en implementatie. De bestaande security aanpak kan niet één op één overgenomen worden. Daarnaast blijven intensieve informatie-uitwisseling tussen organisaties onderling, burgers en bedrijven kwetsbaar. Een gang naar de cloud vereist een doordachte strategie waarin regie, stappenplan en controle minstens zo belangrijk zijn als de technologie.

Om tot een noodzakelijk niveau van cyberveiligheid voor de samenleving te komen is publiek-private samenwerking onontbeerlijk. Dan gaat het zowel over voorlichting, beveiliging, het monitoren van dreiging als over respons als het toch misgaat.