Het Adviescollege ICT-toetsing treft in haar onderzoeken regelmatig een ICT-project aan dat veel tijd en geld besteedt aan een niet of nauwelijks te realiseren ICT-systeem. We zien dat dit relatief vaak voorkomt wanneer het beoogde ICT-systeem wordt ontwikkeld voor informatie-uitwisseling tussen meerdere overheidsorganisaties.

Een gezamenlijk ICT-systeem dient in een gedeelde ICT-behoefte te voorzien. Deze ICT-behoefte hoeft niet groter te zijn dan wat de betrokken organisaties van elkaar nodig hebben om hun gezamenlijke maatschappelijke opdracht te vervullen. Uit onze onderzoeken blijkt echter dat de ICT-behoefte vaak geformuleerd is als een optelsom van eisen, wensen en gegevens van de betrokken organisaties, in plaats van dat uitsluitend gekeken wordt naar wat voor de samenwerking noodzakelijk is. Sturing op al die eisen en wensen is ingewikkeld. Daarbij komt vaak dat het te realiseren ICT-systeem te grootschalig opgezet is, het project te veel gericht raakt op het beoogde ICT-systeem zélf in plaats van op het oplossen van het gezamenlijke knelpunt in de informatie-uitwisseling, en dat de beschikbare periode tot een invoeringsdatum te krap blijkt. Dat leidt tot tegenvallende resultaten, hogere kosten, langere doorlooptijd en uitblijvende ingebruikname. Met als gevolg dat het vertrouwen in de samenwerking schade oploopt en het effectief aanpakken van het eigenlijke vraagstuk uitblijft. Dat is link dus!

In deze sessie gaan we met enkele sprekers interactief en aan de hand van voorbeelden uit de praktijk in op hoe je dit kunt voorkomen.